رامین علوی نژاد، روانشناس و مشاور ازدواج با اشاره به ریشه تاریخی سندروم «ددی ایشو» گفت: با توجه به این که در گذشته دخترخانم‌های جوان برای ازدواج با مردهای سن بالاتر انتخاب می‌شدند؛ شاید بتوان پیشینه تاریخی گرایشی که امروزه دختران به مردهای سن بالاتر دارند را همان رسم و رسوم دانست.

وی با بیان این که این موضوع نباید به عنوان یک ایراد در دختران شمرده شود، ادامه داد: اگرچه این پیشینه تاریخی که مردهای سن بالا از امکانات بهتری برخوردار بودند؛ در قالب یک سنت در جامعه جا افتاده و حتی به نسل‌های فعلی نیز انتقال پیدا کرده است؛ اما با توجه به این که دخترها از ارزش بالایی برخوردار هستند، طبیعی است که نتیجه این پیشینه و ازدواج با تفاوت سنی بالا چیزی جز اتفاقات ناسازگارانه نباشد.

این روانشناس با اشاره به مساله آسیب شناختی افزود: با این حال در حال حاضر شاهد دختران جوانی هستیم که فارغ از هر پیشینه فرهنگی، اجتماعی، قومی یا بومی به مردان سن بالا گرایش دارند. اولین توضیح برای این موارد به شیوه تربیتی و رویکردهای تعاملی این دخترها با خانواده و بخصوص پدر خانواده بر می‌گردد.

این مشاور ازدواج آسیب‌های دوران کودکی را از جمله محرک‌های موقعیتی دانست و تشریح کرد: همچنین باید توجه داشت که مشکلاتی مثل مادی گرایی یا مسائل رفاهی نشأت گرفته از زیربناهای آسیب‌های دوران کودکی هستند. به عبارت دیگر طرد و رها شدگی، غفلت یا حتی در مواردی توجه بیش از اندازه و وابستگی‌های ناسالم در کودکی می‌تواند گرایش به سمت همسری با سن بالاتر را فراهم کند.

پسران هم دچار  سندروم «مامی ایشو» می‌شوند

علوی نژاد این پدیده را در پسران نیز نسبت به مادران خود صادق دانست و تصریح کرد: اگرچه پسرها نیز دچار این پدیده می‌شوند؛ اما آمار کمتری نسبت به دختران مبتلا در دسترس است. دلیل این اختلاف آماری می‌تواند پیشینه فرهنگی باشد که از گذشته های دور مردان سن بالا دختران جوان را ترجیح می‌دادند و هیچوقت برعکس این قضیه اتفاق نیفتاده است.

وی آسیب‌های سن جوانی را از دیگر دلایل گرایش دخترهای جوان به مردان سن بالا دانست و ادامه داد: به عنوان مثال آسیبی که دختر در رابطه به پسری در سن و سال خود می‌بیند، وی را به سوی رابطه دیگری سوق می‌دهد؛ در خیلی از موارد آسیب مجدد و آسیب‌های متعدد از طرف پسرهای هم سن و سال باعث ایجاد ذهنیتی با این تصویر خواهد بود که رابطه با مردهای سن بالا به دور از آسیب‌هایی خواهد بود که در روابط با پسرهای جوان‌تر پیش می‌آید. بحث خیانت، رها شدگی و کنترلگری از جمله این آسیب‌ها هستند.

پدیده «شوگر ددی» نیز از جمله اختلالات «مسأله با پدر» است

این روانشناس با اشاره به پدیده «شوگر ددی» گفت: این نوع رابطه اگرچه در ظاهر مادیات را به نمایش می‌گذارد اما عوامل زیربنایی در لایه‌های زیرین تمایل به گرایشات خاص را در فرد به وجود می‌آورد.

این مشاور ازدواج پذیرش جنسیت دختر را به خود دختر از نخستین وظایف پدر دانست و افزود: بازی، لباس‌ها، محیط و همبازی‌های کودک تاثیر بسزایی در ببینید تشکیل هویت جنسیتی فرد دارد.

علوی نژاد خاطرنشان کرد: به عبارت دیگر، پدر باید دختر خود را به این باور برساند که علاوه بر این که دختر بودن ارزشی مجزا است؛ بین دو جنس نیز برتری وجود ندارد. این باور زیربنای موضوعاتی مثل عزت نفس و اعتماد به نفس خواهد بود. همچنین دختری که عزت نفس خود را از طریق این باور پیدا کند؛ برای ایجاد و تجربه عاطفه به سمت مردان سن بالا کشش نخواهد داشت.